به گزارش قدس آنلاین، ابوالقاسم طالبی شامگاه یکشنبه در جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» در تالار اجتماعات روزنامه قدس اظهار داشت: قشری سینما را کنار گذاشتند اما همه سینما بد نیست و باید برخی از فیلم‌ها مورد حمایت قرار بگیرد.

وی با انتقاد از در اختیار نداشتن سالن های کافی برای اکران این فیلم گفت: اسم وزیر ارشاد و معاونانشان را در این مدت نیاوردم اما خواستار حمایت متدینان از فیلمم هستم.

کارگردان یتیم خانه ایران خاطرنشان کرد: در این فیلم حدود ۴۰۰ نفر کار کردند و ۲۰ هزار هنرور داشتیم و ۷ ماه در برف بودیم و دو فصل را گذراندیم.

وی گفت: انگیزه من این بود که این فیلم به هر نحو ممکن باید به اتمام می‌رسد و به نتیجه می‌رسید، پویش‌هایی برای حمایت از فیلم شکل گرفته اما انتظار ما بیشتر از این است.

این کارگردان سینمای ایران ادامه داد: مقاطع تاریخی متعددی داریم که به آن پرداخته نشده است؛ برای مثال اینکه چرا در یک مقطع تاریخی رضاخان روی کار می‌آید و فردی معترض نمی‌شود و صدایی درنمی‌یاید منبع و صحبتی نداریم.

طالبی تصریح کرد: عمده فیلم‌های ساخته شده از بنده در ارتباط با استعمار انگلیس است و اینها به یکدیگر ارتباط دارد؛ هیچکدام از بازیگران این فیلم اعلام نکردند که از بازی در این فیلم پشیمان هستند و موارد مطرح شده شایعه رسانه‌ای است.

وی با اشاره به اینکه جوان‌ها باید به میدان بیایند و در این عرصه شروع به فیلمسازی کنند اظهار داشت: اگر فیلم بدی بسازید همه کارگردان را مورد لعن قرار می‌دهند اما فیلمی ساخته شده که استعمار انگلیس را به نمایش می‌گذارد و سبب مرگ ۹ میلیون نفر در مقطعی از تاریخ ایران شده است.

کارگردان یتیم خانه ایران افزود: کاری به نام «آخرین دربار» را قرار بود بسازم که مربوط به دوره ناصرالدین شاه تا انقلاب اسلامی بود و همان زمان معمای شاه نیز طرحش ارائه شده بود و البته طرح ایشان نسبت به بنده تکمیل‌تر بود.

وی بیان کرد: به دلایلی آن کار را رها کردم و آقای ورزی یک سریال تاریخی ساخت، اگر می‌خواستم معمای شاه را بسازم شاید به عمر من کفاف نمی‌داد زیرا طولانی می‌شد و تصمیم گرفته شد درباره آن مقطع تاریخی فیلم سینمایی بسازم.

طالبی ادامه داد: اگر دارای دکترای تاریخ نیز باشید درباره این مقطع تاریخی که فیلم ساخته شد اطلاعاتی پیدا نمی‌کردید؛ همان زمان که شروع به خواندن تاریخ کردم به جاهای خوبی رسیدم و نزد آیات عظام نیز رسیدم و کار قشنگی در حال شکل گرفتن بود تا اینکه به مسئله قحطی رسیدم؛ روی این مسئله توقف و شروع به مطالعه کردم.

وی با اشاره به قحطی سال ۱۲۸۸ در ایران تصریح کرد: درباره مقطعی که فیلم ساخته شد منبع خاصی وجود نداشت و چیزی نیز گفته نشده بود، در این مقطع تاریخی قیمت اقلام بسیار افزایش پیدا کرده بود و به همین دلیل بسیار علاقه‌مند شدم و حتی می‌خواندم که بسیاری از ساکنان منطقه طالقان برای مثال فوت کرده بودند و وبا گرفته بودند و همین مسئله مرا جذب کرد.